Nu juornu passijava urla mari
Truvai na funtanella ca surgia
E tanta chi era bella fresca e chiara,
Lu Cori mi ricia “sempre vivi”.
Ma quanna jetti pimm’alluntanari
La funtanella appriessu mi vinia;
Ma chista, certo, né acqua e né funtana,
Certo su’ li billizzi ri Ninnamia.
Lettieri Pasquale 1908-1995